Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Παράδειγμα Σαλιγκαροτροφίας

Η εγκατάσταση
Η σαλιγκαροτροφία είναι μια ιδιαίτερη παραγωγή που θα πρέπει κάποιος να έχει όρεξη και υπομονή αρχικά, να διαθέτει εδαφική έκταση αλλά και να έχει εξασφαλίσει την υδροδότηση του χωραφιού. Στο χωράφι πρέπει να υπάρχουν ...

 περίφραξη, λαμαρίνες, σύστημα τεχνικής βροχής καθώς και λίπανσης-απολύμανσης, πάσσαλοι, ενώ παράλληλα ο παραγωγός θα πρέπει να προμηθευτεί πιστοποιημένες μάνες, φυτά για διατροφή και πάχυνση όπως μαρούλι, ηλίανθος, κοκκινογούλι, ιταλικό τριφύλλι, ειδικό δίκτυ εσωτερικής περίφραξης και απολυμαντικά.
Από το δεύτερο χρόνο και μετά, το μόνο που πληρώνει ο παραγωγός είναι τους σπόρους ενώ το κύριο μέλημα του είναι το «δρόσισμα» των σαλιγκαριών: θα πρέπει καθημερινά να ποτίζει το εκτροφείο για 10 λεπτά της ώρας. 
Οι υποψήφιοι επενδυτές που θέλουν να δημιουργήσουν εκτροφείο σαλιγκαριών μπορούν να έχουν επιχορήγηση μέχρι και 40%, εξασφαλίζοντας μερίδιο αγοράς ικανό να συντηρήσει μια επιχείρηση και ικανοποιητικές τιμές παραγωγού. Στον εθνικό αναπτυξιακό νόμο στο κεφάλαιο με τις γεωργικές επενδύσεις συγκαταλέγεται και η σαλιγκαροτροφία. Ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να συντάξει μελέτη και να υποβάλει τον φάκελο στην έδρα της περιφέρειας της περιοχής του. Ως μια εναλλακτική οικονομική δραστηριότητα στην ύπαιθρο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η βιολογική σαλιγκαροτροφία με κλειστά ελεγχόμενα συστήματα εκτροφής. Η σαλιγκαροτροφία αποτελεί για τους κατοίκους της υπαίθρου μια εναλλακτική απασχόληση, είτε ως οικοτεχνία, είτε επιχειρηματικά, εάν οργανωθεί σε σωστή βάση. Η σαλιγκαροτροφία, και ειδικά η βιολογική σαλιγκαροτροφία, με χρήση αυτοχθόνων ειδών σαλιγκαριών μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική οικονομική δραστηριότητα και να συντελέσει στη διατήρηση των αυτοχθόνων ειδών σαλιγκαριών.
Πάντως παρά το έντονο ενδιαφέρον αγροτών για τον κλάδο, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη εμπειριών, τεχνογνωσίας και τεχνολογίας προσαρμοσμένης στις συνθήκες κάθε περιοχής για την παραγωγή σαλιγκαριών σε κλειστά ελεγχόμενα συστήματα εκτροφής.

Η παραγωγή Στη φάση της τοποθέτησης των αυγών σκάβουν ελάχιστα χιλιοστά και τα τοποθετούν. Ύστερα από μια περίοδο 20 ημερών το λιγότερο τα σαλιγκαράκια βγαίνουν στο έδαφος.

Κάθε σαλιγκάρι γεννάει με περιοδικότητα 15 λεπτών και ολοκληρώνει την γέννηση σε 25 - 30 ώρες. Από κάθε σαλιγκάρι θα έχουμε 80 – 120 αυγά περίπου 3μμ διάμετρο. Το μικρό σαλιγκάρι θα είναι ακριβώς το ίδιο με έναν ενήλικο, μόνο που θα διαθέτει πιο διάφανο καβούκι και το βάρος του θα αυξηθεί πολύ γρήγορα τρώγοντας. Σε 1.000 τ.μ. μπορούν να εκτραφούν τέσσερις τόνοι σαλιγκαριών, ενώ το κάθε σαλιγκάρι γεννά 5 φορές το χρόνο από 95-125 αυγά τη φορά.

Ιταλία και Γαλλία «παρακαλάνε» για σαλιγκάρια Εχει ερευνηθεί ότι το καθαρό εισόδημα ανά στρέμμα εντατικά καλλιεργούμενης έκτασης μπορεί να φτάσει τα 15.000 ευρώ από το δεύτερο χρόνο και σε ετήσια βάση. Η ανά στρέμμα παραγωγή μπορεί να φτάσει μέχρι και τέσσερις τόνους σαλιγκάρια τον χρόνο. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι ο χρόνος διαχείρισης της μονάδας που απαιτείται από τον εκτροφέα είναι ελάχιστος, ενώ εξασφαλισμένη είναι και η πώληση ολόκληρης της παραγωγής. Ήδη όπως μας λέει ο Θανάσης Μασούρας υπάρχει μεγάλη ζήτηση για διάθεση σε Κρήτη και Κύπρο, Ιταλία και Γαλλία ωστόσο ο ίδιος δεν μπορεί να εξάγει ακόμα καθώς πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση την οποία επεκτείνει σιγά – σιγά. «Αυτή την στιγμή η παραγωγή που έχω στο μισό στρέμμα δεν φτάνει για να καλύψω την ζήτηση στην Ελλάδα, που να βγω και εξωτερικό. Μόλις μεγαλώσουμε την μονάδα, επεκταθούμε θα πάμε και Ιταλία, Γαλλία και αλλού. Μας ζητάνε αλλά δεν έχουμε τόσα πολλά που θέλουνε», τονίζει ο κ. Μασούρας.
Να αναφερθεί εδώ πως τα σαλιγκάρια πωλούνται περίπου προς 4.50 ευρώ το κιλό στην χονδρική, ενώ αγγίζουν ακόμα και τα 9.00 ευρώ το κιλό στην λιανική πώληση. Προς το παρόν εξάγονται κονσερβοποιημένα και όχι νωπά, παρά το γεγονός ότι η ζήτηση είναι μεγάλη από πολλές χώρες της κεντρικής Ευρώπης, με πρώτη τη Γαλλία, όπου τα σαλιγκάρια -σύμφωνα με το έθιμο- είναι και χριστουγεννιάτικο φαγητό.

Τεράστια διατροφική αξία
Τα σαλιγκάρια αποτελούν μια εξαιρε­τικά θρεπτική τροφή, χαμηλή σε θερμίδες. Τα 100 γρ. δίνουν 90 θερμίδες, 16,1% πρωτεΐνες και μόνο 1,4% λιπαρά. Ωστόσο οι τιμές που αναφέρουμε αφορούν τα σκέτα σαλιγκάρια. Ο τρόπος μαγειρέματος μπορεί να αυξήσει σημαντικά τα λιπαρά και τις θερμίδες. Επιπλέον, τα σαλιγκάρια έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, ενώ αποτελούν μια πλούσια πηγή βιταμινών, ιχνοστοιχείων και μετάλλων (3,3%), ιδιαίτερα δε σιδήρου (περισσότερο και από το κόκκινο κρέας), καλίου και μαγνησίου.
Το σαλιγκάρι είναι υγιεινό αλλά και θεραπευτικό για πολλές παθήσεις και πωλείται στα φαρμακεία του εξωτερικού, επειδή θεραπεύει ασθένειες όπως έλκος στομάχου, χοληστερίνη, νεφροπάθειες κ.ά. Επίσης, το σαλιγκάρι είναι άοσμο, δε θορυβεί, δε μολύνει το περιβάλλον, αντιθέτως από το κέλυφός του βγαίνει αρκετό ασβέστιο, εμπλουτίζοντας το χώρο στον οποίο ζει. 

Δημοσιεύτηκε στο www.e-geoponoi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου