Παραδοσιακή Διαδικασία του Ξεπικρίσματος των Ελιών

Με όποιο τρόπο και αν διατηρηθούν οι ελιές, απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας είναι η παραδοσιακή διαδικασία του ξεπικρίσματος. Το ξεπίκρισμα επιτυγχάνεται αφού τοποθετήσουμε τις ελιές σε νερό το οποίο αλλάζουμε καθημερινά, σε ορισμένες περιπτώσεις και 2 φορές τη μέρα. Ακολουθεί η τοποθέτηση και διατήρησή τους σε αλάτι ή άλμη ή ξίδι ή λάδι, ακόμα και σε συνδυασμό αυτών των υλικών.
Το ξεπίκρισμα μπορεί επίσης να γίνει αν τοποθετήσουμε τις ελιές κατευθείαν σε άλμη και να τις χρησιμοποιήσουμε μετά από 5-6 μήνες, αφού ξεπικρίσουν. Επίσης, οι μαύρες ελιές ξεπικρίζονται αφού τις πασπαλίσουμε με αλάτι, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά από
1-2 μήνες.
 

Σημεία επιιτυχίας

● Οι ελιές που θα χρησιμοποιήσουμε για διατήρηση να μαζεύονται πάντοτε με το χέρι.

● Να βρίσκονται στο κατάλληλο στάδιο ωριμότητας. Στις πράσινες ο καρπός να έχει γυαλίσει και να ξανοίγει το πράσινο τους χρώμα, ενώ στις μαύρες όταν αποκτήσουν ομοιόμορφο σκούρο μαύρο χρώμα.

● Να έχουν ομοιομορφία στο μέγεθος, να είναι γερές, χωρίς κτυπήματα και να μην είναι προσβεβλημένες από έντομα ή ασθένειες.

● Όταν ξεπικρίζουμε τις πράσινες ελιές θα πρέπει πάντοτε να χρησι- μοποιούμε δοχεία με στενό στόμιο και οι ελιές να κρατούνται κάτω από την επιφάνεια του νερού για να μη μαυρίζουν και μαλακώνουν. Οι κατσαρόλες και οι λεκάνες θεωρούνται ακατάλληλα δοχεία. Τα δοχεία που χρησιμοποιούμε συνήθως για τη διατήρηση των ελιών τα γυάλινα και τα πλαστικά. Για τα πλαστικά θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι πρέπει πάντοτε να έχουν το σήμα καταλληλότητας για τρόφιμα. Ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται πλαστικά δοχεία, στα οποία έχουν συσκευαστεί άλλα προϊόντα, όσο καλά και αν πλυθούν. Επίσης, ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τα γυάλινα δοχεία με μεταλλικό καπάκι, γιατί, λόγω της άλμης, οξειδώνονται πολύ εύκολα. 

Πηγή: www.moa.gov.cy